Hoe de kleine dingen in het leven waarderen en gelukkig zijn

Laatst werd ik toevallig vroeg wakker. Dat is ongebruikelijk voor een student bouwkunde. Na lange tijd kon ik de zonsopgang meemaken. Ik voelde de zonnestralen op mijn lichaam vallen. De gebruikelijke ochtend wordt gevolgd door drukte om op tijd op de universiteit te zijn. Deze ochtend was gewoon een ochtend, maar leek anders.

Het aanschouwen van een kalme en rustige atmosfeer, heldere en frisse lucht leek me een wonder. Ik wilde dat deze tijd langer zou duren omdat ik niet zeker wist of ik het nog een keer zou kunnen meemaken, mijn gewoonte kennende om toe te geven aan schema's. Er was die ongewone rust die mijn geest troostte. Het drong tot me door hoe ver ik van de natuur was verwijderd. Toen ik bij de poort van de compound stond en de vochtige lucht voelde, dacht ik na over mijn leven tot nu toe.

Je tijd is beperkt, dus verspil die niet met het leven van iemand anders. Laat je niet vangen door dogma's - dat is leven met de resultaten van andermans denken.
Steve Jobs

Ik was goed in academische vakken, dus de beslissingen in mijn leven waren vrij eenvoudig en duidelijk. Omdat ik er vrij zeker van was dat ik in de eerste ronde naar het beste junior college van mijn stad zou gaan, heb ik nooit een andere optie overwogen. Ik hield al van jongs af aan van psychologie, maar techniek was de veiligste optie. Ik ben geboren in een middenklassegezin en het was niet verstandig om je carrière op het spel te zetten voor de medische wereld. Ik groeide op met het verhaal 'Alleen dokterskinderen kunnen zich dat vak veroorloven' en uiteindelijk geloofde ik dat. Niemand in mijn omgeving geloofde in het nemen van risico's. Iedereen aanbad zekerheid. Iedereen aanbad veiligheid. Ik groeide op en deed hetzelfde.

Aan de top staan bezorgt je alleen maar een goed leven' is de mantra van mijn leven geweest. Maar soms wou ik dat ik een gemiddelde student was. Ik wou dat beslissingen niet zo rechtlijnig waren geweest. Misschien zou ik cricket hebben gespeeld - het enige waar ik een passie voor heb. Of misschien had ik literatuur gestudeerd (ik word gek van literatuur). Is dat niet teleurstellend - dat ik slecht zou willen zijn in academische vakken. Het is alsof ik mezelf soms haat om de dingen waar ik goed in ben.

Als je op een rustige ochtend buiten deze vier muren stapt, besef je hoeveel de natuur je te bieden heeft. Het is grenzeloos. Je gedachten, zorgen, deadlines zullen hier niet weerklinken. Alles stroomt weg met de wind. En je zult je realiseren dat elk antwoord waar je naar op zoek was, altijd al bij je bekend was. Het zou veel voor me betekenen als je dit artikel aanbeveelt en me helpt te verbeteren.